Herkennen van Kunststoffen
Het herkennen van kunststoffen is essentieel voor recycling, kwaliteitscontrole en toepassing in producten. Verschillende technieken en tests helpen om specifieke soorten kunststoffen te identificeren. Hier zijn enkele van de meest voorkomende methoden:
1. Oppervlakte-inspectie
Een visuele inspectie van het oppervlak kan al aanwijzingen geven over het soort kunststof:
- Kleur en textuur: Sommige kunststoffen hebben unieke kenmerken, zoals een matte of glanzende afwerking.
- Opdruk of symbolen: Vaak wordt een recyclecode weergegeven, zoals een driehoekig symbool met een nummer (1 tot 7). Deze symbolen geven aan welk type kunststof het is, zoals PET (1), HDPE (2), of PVC (3).
2. Dichtheidstest
Elke kunststof heeft een unieke dichtheid, en door te kijken of het materiaal in water drijft of zinkt, kun je bepaalde soorten onderscheiden:
- Polyethyleen (PE) and polypropyleen (PP) drijven vaak in water.
- Polyvinylchloride (PVC), polystyreen (PS), en polycarbonaat (PC) zinken.
3. Buig- en breuktest
Het gedrag van een kunststof bij buigen en breken kan informatie geven:
- Bros versus flexibel: Bijvoorbeeld, PS en acryl (PMMA) zijn brozer dan PE en PP, die meestal buigzaam zijn.
- Terugvering: Sommige kunststoffen zoals PP hebben een hoge terugvering na het buigen.
4. Fire test
Let op: deze test moet voorzichtig en veilig worden uitgevoerd vanwege de rook en dampen die kunnen ontstaan. De brandtest omvat het aansteken van een klein stukje kunststof om de kleur van de vlam, geur van de rook, en het gedrag van het materiaal te analyseren:
- PE and PP branden met een blauwe vlam en ruiken naar kaarsvet.
- PVC brandt moeilijker, veroorzaakt roet, en heeft een scherpe chloorachtige geur.
- PMMA (Acryl) brandt met een helder gele vlam en ruikt naar fruitige methylmethacrylaatdampen.
5. Vingerwrijftest
Door snel over het oppervlak van het kunststofmateriaal te wrijven, kun je warmte opwekken:
- Sommige kunststoffen, zoals PVC, hebben een duidelijke geur die vrij komt bij wrijving (vaak een licht chloorachtige geur).
- PE and PP hebben meestal geen geur bij deze test.
6. Oplosbaarheidstest
Bepaalde oplosmiddelen kunnen specifieke kunststoffen oplossen of aantasten:
- Aceton lost polystyreen (PS) snel op en veroorzaakt ook zwelling in PVC.
- Alcohol tast sommige kunststoffen niet aan, maar kan invloed hebben op polystyreen and acetaat.
7. Identificatie met spectroscopie
Voor een nauwkeurige identificatie van kunststoffen gebruiken industriële laboratoria vaak spectroscopie, zoals:
- FTIR (Fourier Transformed Infrared Spectroscopy): Hiermee kan een uniek IR-spectrum worden verkregen, dat als een vingerafdruk dient voor het identificeren van de kunststof.
- Raman-spectroscopie: Ook een nauwkeurige methode om moleculaire structuren te herkennen.
Samenvatting van Herkenningsmethoden:
Methode | Application |
---|---|
Oppervlakte-inspectie | Eenvoudig en vaak indicatief |
Dichtheidstest | Handig voor primaire identificatie |
Buig- en breuktest | Flexibiliteit en brosheid bepalen |
Fire test | Identificatie op basis van geur en vlamkleur |
Vingerwrijftest | Voor geurbepaling bij wrijving |
Oplosbaarheidstest | Reactie op specifieke oplosmiddelen |
Spectroscopie | Zeer nauwkeurig, laboratoriumtest |
Elke methode kan nuttig zijn in specifieke situaties. In een recyclingcontext bijvoorbeeld, worden vaak eenvoudige tests gebruikt, terwijl laboratoria geavanceerdere technieken toepassen voor een nauwkeurige materiaalidentificatie.